ایل بزرگ قشقایی

یاغوش دئدیم قاقلوق گلدی گؤینیمهقاقلوق محلی از سنگ که آب باران درآن جمع می شود طعم نجات بخش بوی مانده باران است که چوپانان یارهگذران کوه در هنگام عبور رفع تشنگی می کنند وبیشتر مواقع روی آن ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

مقدمه: گفته می شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز جشن گرفتن و شادی کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده ایست به باغ و صحرا می رفتند و شادی ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

عید قربان یکی از اعیاد مورد احترام ایل قشقا یی بوده و برای آن مراسم مخصوصی برکزار میکنند . شب قبل از عید بره سالم ، سفید ویا سبز ی را انتخاب کرده بر در خانه میبندند. روز عید قربان حمام میکنند . سپ ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

داستان عاشقانهاصلی و کرم قبر عاشق و معشوق تبریز " اصلی و کرم " در محله قراملک داستان اصلي و كرم از افسانه هايي است كه ريشه در سرزمين آذربايجان دارد و در ايل قشقايي نيز به طور ناقص به صورت شفاهي و ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

تاریخچهروسای قشقایی ها همواره به طایفه شاهیلو از طایفه عمله قشقایی تعلق داشته اند. نخستین رئیس شناخته شده ایل، امیر غازی شاهیلو، در قرن شانزدهم م ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

نامداران قشقایی از مشاهیر ایل قشقایی، اسماعیل خان قشقایی معروف به صولت الدوله سردار عشایر است (متولد ۱۲۵۷شمسی/۱۲۹۵ قمری). سابقه مبارزات وی در دوران مشروطه و همچنین در جن ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

( پوشش, مردان, ایل قشقایی,). پوشش, مردان, هم همانند لباس زنان زیبایی ها و جلوه های خاص خود را دارد و از پارچه های متنوع و متفاوت تهیه می شود که عبارتند از: ۱-کلاه(برک) بدون کلاه بودن در ایل عملی زشت است و ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

در گذشته از این وسیله برای > مخصوصاً در شب استفاده می کردند. چوپانان همیشه با خود سوپان به همراه داشتند که از آن در کنترل گله ( گوسفند و گاو ) بهره می بردند به این صورت که وقتی گله در میان دشت و یا جنگل پراکنده می شد. چوپانان، سنگ را به وسیله سوپان در بوته های اطراف پرتاب می کردند، تا سر و صدا ایجاد کند. با خش خش بوته ها، گله وحشت می کرد و در جایی دور هم ج ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب

مشک دوغ تولید روغن حیوانی در حال حاضر به روشهای سنتی انجام می شود، به طوری که روغن حیوانی از نوعی کره محلی به دست می آید که از به هم زدن دوغ در مشک تهیه می شود. ابتدا دوغ تهیه شده از ماست را درون مشک ریخته و پس از تکان دادن مشکه، کره را از دوغ جدا می کنند. در ایلات و عشایر دو دست آنرا به یکطرف طناب و دو پای آن را به طرف دیگر همان طناب بسته بر سه پایه ای قرار دادهو شیر را در آن می ریزند و با زدن مَشک یعنی با جلو و عقب تکان دادن مَشک، کره را از شیر جدا می کنند. زنان و دختر های ایل ساعتی بعد از نیمه های شب از خواب بیدار می شوند ماست هایی را که از دوشیدن شیر ظهر و عصر گله ، درست کرده اند در مشک های بزرگ قهوه ای رنگ که خود مردم ایل از پوست بز درست می کنند ، می ریزند و به وسیله طناب ذو چوب مخصوص که به آن (مشک زنی ) می گویند به سه پایه های چوبی بلند آویزان می کنند و به مقدار لازم به آن آب اضافه می نمایند و آنقدر تکان می دهند تا ماست در اب حل و به دوغ تبدیل شود و کره آن جدا گردد زنها و مخصوصا دختران ایل در موقع مشک زدن با ریتمی مخصوص که با حرکت مشک هماهنگی و تناسب دارد با صدایی ظریف و زلال اشعاری را می خوانند تا از کار هم خسته نشوند و هم اگر زنان همسایه خواب مانده اند از صدای آنها بیدار شوند مشک آب مشک ایل بزرگ قشقایی...ادامه مطلب