حضرت محمد(ص) می فرماید :

به فرزندان خود تیر اندازی یاد دهید تا باعث سر شکستگی دشمن شود

پنج تیرپران که فشنگ های آن پشت سر هم ودر خشاب لوله ای شکلی در زیر لوله واقع شده با فشار مستقیم گاز باروت (واکنش نیروی شلیک تیر به سمت عقب) گلنگدن را حرکت داده و پوکه کش متصل به گلنگدن پوکه رابه بیرون پرتاب می کند وگلنگدن در برگشت تیر دیگری را از خشاب به جان لوله منتقل می نماید

در ایران در اصطلاح شکارچیان دو نوع پنج تیر وجود دارد: پران و دستکش. پران که همان نوع اتوماتیک باشد و دستکش به اصطلاح به نوع و مکانیسم Pump Action گفته می شود که گلنگدن (که در زیر لوله واقع شده) با دست تیرانداز حرکت داده می شود. البته هردو نمونه پوکه را پرت می کنند و اصطلاح پران (پرت کننده) در مورد دولول هایی که دارای این سیستم می باشند هم ذکر می گردد.

بهترین سازندگان در دنیا Benelli, Browning, Remington, Winchester, Bretta, Franchi هستند.

معروف ترین پران ها در ایران، نوع بلژیکی می باشد. تفنگ 5 تیر پران بلژیک ساخت کمپانی F.N بوده و از روی مدل مشهور Browning Auto-5 الگو برداری شده است. در ایران قیمت تفنگ پران از ۲۵ میلیون تا ۷ میلیون تومان است. ترکیه نیز تفنگ های زیادی به بازار ارایه کرده ولی بیشتر آنهایی که در بازار ایران موجودند، نامرغوب می باشند. علی رغم این کارحانه هایی چون آتا، وورسان، آرمسان و هوغلو امروزه 4-7 تیرهای نیمه اتوماتیک بسیار مرغوب تولید و وارد بازار جهانی میکنند. پنج تیر پران نامیست که در زمان شاه همنگامی که اولین پران ها وارد بازار ایران شد و همگی برحسب تولید آن زمان دارای خشاب پنج تایی بودند روی آنها نهاده شده. امروزه پران ها در خشابهای متعددی چون 4,5 ,7 و به ندرت 9 تایی ساخته می شوند.

برنو

MAUSER 98

هفتم بهمن ماه 1309 (27 ژانويه 1930) درپي يك بررسي طولاني، شاه وقت كه فرمانده كل نيروهاي مسلح بود موافقت كرد كه <<ماوزر Mauser>> ساخت آلمان پس از يك دوره آزمايش چندساله، تفنگ رسمي ارتش ايران شود. اين آزمايش روي ماوزرهاي <<وي. زد 24 ـ VZ >> يعني ماوزر ساخت سال 1924 صورت گرفت و ستاد ارتش در سال 1934 (1313) به آن نمره قبولي داد. از آن پس ماوزر كه توليد انبوه آن از سال 1898 (110 سال پيش) در <<اوبرنادورف>> آلمان آغاز شده بود و در طول جنگ جهاني اول به عنوان دقيقترين و خوشدست ترين تفنگ سبك بكار رفته بود جاي تفنگهاي روسي (ناگانت = نوغان) و انگليسي و ... را در ارتش ايران گرفت. اين تفنگ توسط دو برادر آلماني به نام هاي <<پتر پل>> و <<ويلهلم>> ماوزر Mauser Brothers براي ارتش آلمان ساخته شده بود. كارخانه ماوزر بعدا شعبه خود را در شهر <<برنو>> واقع در ايالت موراوياي چك اسلواكي داير كرد و دولت ايران كه مشتري كمپاني <<اشكودا>> بود ترجيح داد كه تفنگهاي ماوزر ساخت شهر برنو Brno را خريداري كند و از آن پس در ايران نام <<برنو>> بر تفنگهاي ماوزر گذارده شد كه پنج تير و تك تير بودند. از دهه 1940، ايران خود دست به ساختن برنو زد و آن را در كارخانه هاي تسليحات (معروف به مسلسل سازي واقع در نزديكي دوشان تپه) و در دو نوع ساخت: برنو كوتاه و برنو معمولي. ميان دو جنگ اول و دوم جهاني بيش از يك ميليون ماوزر در آلمان و شهر برنو ساخته شد كه علاوه بر 11 لشكر پياده در ورماخت، ارتشهاي ژاپن و روماني هم به آن مجهز شده بودند. از اواخر دهه 1950 (سال 1957) به تدريج تفنگهاي نيمه خودكار آمريكايي <<ام ـ 1>> M - 1 جاي برنو را در ارتش ايران گرفت. تفنگ <<ام ـ1>> كاليبر 30 در سال 1938 توسط مهندسي به نام <<جان گارند John Garand>> ساخته شده بود و ارتش آمريكا از آنها در جنگ جهاني دوم و جنگ كره استفاده كرده بود. ارتش آمريكا تا دهه 1960 به تدريج تفنگها <<ام ـ 14>> و بعدا <<ام ـ 16>> را در واحدهاي خود جانشين <<ام ـ 1>> كرده بود. از دهه 1970 ارتش ايران به وارد كردن تفنگHeckleramp;Koch G_3 هكلر و كخ (ژ ـ 3) و بعدا كالاشنيكوف Kalashnikov دست زد و .... اينك از برنو به علت زيبايي به عنوان تفنگ تشريفاتي استفاده مي شود. پس از خيانت شهريور 1320 (آگوست 1941) و مرخص شدن سربازان پادگانها، بسياري از برنوهاي ارتش به دست افراد ايل ها و عشاير و نيز راهزنان افتاد كه سالها باعث ناامني كشور بود.

در جنگ جهاني اول ، عمده سربازان امپراطوري آلمان به سلاح MUSER 98 مسلح بودند. طول و وزن زياد MUSER 98 باعث شد تا مهندسان كارخانه MUSER در سال 1934 ، لوله اين سلاح را كمي كوتاه تر كنند. قابل ذكر است كه بجز كوتاه كردن لوله ، هيچ تغيير يا بهينه سازي ديگري بر روي اين سلاح اعمال نشد. مدل كوتاه شده MUSER 98 ، با نام MUSER 98K عرضه و به عنوان اسلحه سازمانيتک تیر اندازانارتش آلمان نازي پذيرفته شد. حرف K مخفف كلمه Kurz و به معناي كوتاه شده مي باشد. آيا مي دانيد عدد 98 ، بيانگر چيست؟ مدل اوليه اين سلاح ، در سال 1898 طراحي و ساخته شد. يعني حدود 107 سال پيش! جالب اينكه مكانيزم گلنگدن اين سلاح ، از يك تكه فولاد مرغوب ساخته شده و تمامي شيارهاي موجود در آن ، به روش ماشينكاري به وجود آمده است. اين شيوه توليد اگرچه كمي زمانبر و پرهزينه است ، ولي دوام ، كيفيت و دقت سلاح را تضمين مي كند. سربازان تك تيرانداز ارتش آلمان نازي در طول جنگ ، هيچ سلاحي را به MUSER 98K ترجيح نمي دادند. مدل هاي تك تيراندازي اين سلاح ، به دوربين هاي ZF41 2/5X يا ZF42 5X مجهز بودند. تك تيراندازان آلماني با اين سلاح قادر بودند سربازان دشمن را در فاصله 1500 متري ناكار كنند. (ركوردي كه هنوز بسياري از سلاح هاي تك تيراندازي مدرن ، به آن دست نيافته اند.) اين سلاح ، با شانه فشنگ هاي 5 تيري تغذيه مي شود. گلوله هاي پرقدرت 92/7 * 57 اين سلاح ، قدرت مرگباري به آن بخشيده اند كه مي توانند حيواناتي مانند گراز 250 كيلويي را از پاي درآورد. جالب است بدانيد مي توان اين سلاح را به صورت تك گلوله تغذيه كرد. مثلآ در سلاح M1 امريكايي كه از شانه فشنگ هاي 8 تيري استفاده مي كند ، تا تمامي 8 گلوله شليك نشود نمي توان سلاح را مجددآ تغذيه كرد. ولي در سلاح MUSER 98K ، پس از شليك مثلآ 3 گلوله و درحالي كه هنوز 2 گلوله شليك نشده است ، مي توانيد 3 گلوله جديد را به صورت تكي در سلاح قرار دهيد. يكي از دلايل قدرت زياد اين سلاح ، گلنگدن دستي آن است. در سلاح هاي اتوماتيك و نيمه اتوماتيك هميشه مقداري از انرژي گاز باروت ، صرف فعال كردن مكانيزم گلنگدن سلاح مي شود. ولي در سلاح هاي گلنگدن دستي ، 100 درصد انرژي گاز باروت صرف راندن گلوله مي شود. با اضافه كردن يك شعله پوش مخصوص به اين سلاح ، قادر به شليك انواع نارنجك هاي ضدنفر و ضدزره خواهيد بود.

مشخصات MUSER 98
وزن : تقریبا 4 کیلوگرم

طول : 1105 میلیمتر

طول لوله : 597 میلیمتر
مهمات: خشاب 5 تیر درون خورد

کالیبر: 7.92 در 57 میلیمتر
برد موثر بدون دوربین : 500 متر

برد موثر با دوربین: بیش از 800 متر

منبع :آموزش نظامی military training

6.ماوزر K98K (برنو)

مشخصات فنی :

نوع : گلنگدن دستی

کشور سازنده : آلمان

کالیبر : ۷٫۹۲ *۵۷ میلیمتر

ظرفیت خشاب : ۵ تایی

تعداد شلیک : ۱۰ تا ۱۵ گلوله در دقیقه

ماوزر K98K که در کشور ما به برنو معروف است برای نخستین بار در اواخر قرن نوزدهم میلادی معرفی شد. نسخه نهایی این تفنگ در طول جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفت.

هر ایرانی بالای 18 سال می تواند سه قبضه سلاح حمل کند.

یک؛ تفنگ گلوله زنی برای شکار پستانداران.

دو؛ تفنگ گلوله زنی با کالیبری کوچک تر از 6 میلی متر برای تمرین تیراندازی. به این نوع سلاح اصطلاحا خفیف گفته می شود.

سه؛ یک تفنگ ساچمه زنی برای شکار پرنده. البته اقلیت های دینی می توانند برای شکار برخی از حیوانات دیگر مثل گراز و خرگوش با تفنگ ساچمه زنی نیز پروانه شکاردریافت کنند.

معمولاً روند کار به این صورت است که سازمان ها و ارگان های دولتی عده ای معتمد را از پیش انتخاب می کنند. پس از ارائه پروانه کسب، عرضه رسمی سلاح آغاز می شود.

اسلحه های خارجی پیش از ورود به بازار توسط کارشناسان از نظر آلیاژی و نوع آتش بررسی می شوند. ریسک پذیری آن درجه بندی شده و سطح مجوز آن اعلام می شود.

در نظر داشته باشید که هر تفنگ از بادی گرفته تا اسنایپر، عمر مفیدی دارد که این میزان را با تعداد تیر تعیین می کنند. مثلاً می گویند فولاد این تفنگ 400 هزار بار شلیک خواهد کرد.

روند دریافت مجوز در ایران مسیری پیچیده ای دارد. مسیری که طبیعتاً می بایست با نظارت همراه باشد. مراجعه به یگان های انتظامی، انگشت نگاری، گواهی عدم سوءپیشینه و سلامت روانی و فیزیکی، پیش شرط های دریافت مجوز است.

در ابتدا به شما یک مجوز ساده حمل سلاح از مغازه تا منزل داده می شود. در این مدت اعتبار شخص بررسی می شود. به این صورت که غیر از تعمیرات و شرکت در کلاس های آموزشی نباید استفاده دیگر از آن شود.

پیش از دریافت مجوز کامل به شما بارها درباره اهمیت مالکیت آن گوشزد می شود. سپردن سلاح به کودکان، سپردن سلاح به شخص دیگر در شکار حسن شهرت شما را از بین می برد و مجوز به سرعت باطل می شود. گفتنی است مسئولیت هرگونه عواقب ناشی از شلیک به عهده مالک آن است. توصیه می شود هنگام مسافرت اسلحه ها را ارگان های مربوطه تحویل دهید.

درباره تفنگ

اگر فکر می کنید تفنگ بزرگ تر و قوی تر بیشتر به ژست شما می آید از همین لحظه شکار را از برنامه هایتان حذف کنید. یک اشتباه ساده و کشته شدن یک شخص، تمام آروزهایتان را بر باد می دهد.

تفنگ های خوب بازار (چه ساچمه ای و چه گوله زنی) را چین، ترکیه، روسیه، آلمان، اسپانیا و خود ایران می سازند.

قدرت تفنگ را با واحدی به نام ژول و یا فوت پوند می سنجند. مدل های بادی ساچمه زنی معمولاً بین 16 تا 30 ژول توان دارند. دقت کنید که یک تفنگ ژول بالا یک پرنده کوچک را کاملاً از بین می برد.

سرعت کمیت دیگری است که واحد آن متر بر ثانیه است. ساچمه ای های معمولی 300 متر در ثانیه سرعت دارند.

طول کلی تفنگ تاثیر بسزایی بر کیفیت شلیک و دقت هدف گیری دارند.

جنس قنداق نیز می تواند خوش دست بودن تفنگ را تضمین کند. چوبی یا کامپوزیتی انتخاب با شماست.

درباره وزن مشخصه های بسیاری دخیل هستند. در برخی مدل ها سبک بودن مهم است و در برخی موارد سنگین بودن.

گوله زن ها هم به دو دسته اصلی، تک لول و دو لول تقسیم می شوند. دو لول ها نیز خود به دو دسته دیگر روی هم و کنار هم تقسیم می شوند. روی هم در حقیقت آرایشی شبیه به 8 انگلیسی است. یک لوله در بالا و یک لوله در پایین. کنار هم مانند نماد بی نهایت است.

وایرخ و دیانا و گامو از معروف ترین برندهای سبک هستند.

اگر اهل هدف زنی هستید هاتسان بیشتر به کارتان می آید. مدلی که نیاز به شارژ کردن کپسول دارد. شکار روباه و خرگوش بالای 50 ژول نیاز دارند.

برای شکار متوسط تفنگ نیمه سنگین انتخاب کنید. ایر رنجر انگلیسی گزینه بدی نیست. سوماترا هم اگر وارد باشید کارتان را راه می اندازد.

برای فواصل زیر 80 متر دوربین لازم می شود. کیفیت لنز و نحوه بسته شده به لوله در خرید یک دوربین بسیار اهمیت دارد. اگر تازه وارد هستید با یک والتر شروع کنید.

بر اساس این گزارش ، مشهورترین سلاح شکار ایرانی نخجیر در مدل های 1، 2 و 3 است.

راهنمای پله به پله

1 - نوع تفنگ خود را از پیش تعیین کنید. شکار پرنده و شکار حیوانات بزرگ اسلحه و مهمات خاص خود را طلب می کند. برای کارهای ساده تر از ساچمه زنی بهره بگیرید. گلوله زنی را بگذارید برای وقتی که حرفه ای تر شدید.

2 - از فروشنده ای که می شناسید اسلحه بخرید. مرگ و میر ناشی از خرید و فروش تفنگ های بی کیفیت دلال ها کم نیست.

3 - حین خرید یک با تجربه را با خود به همراه ببرید. یک اسلحه تمیز الزاماً یک اسلحه جدید نیست. زاج مالی و روغن کاری معمولاً فریب می دهد.

4 - دقت کنید لوله و پیش قنداق سلاح دارای یک شماره باشد. یادتان باشد یک خلافکار بعد از یک بزهکاری ابتدا پلاک و رنگ خودرو را عوض می کند.

5 - سلاح را حتماً تست کنید و این را حتماً خودتان انجام دهید.

6 - با کوبیدن تفنگ خالی، از سفت بودن ضامن آن مطمئن شوید.

7 - حضور پررنگ در فعالیت های سیاسی حسن شهرت شما را از بین می برد. سپس صلاحیت صلب می شود و مجوز باطل می شود.

8 - شروع و پایان فصل های شکار را مد نظر داشته باشید.

9 - تیراندازی هایی موسوم به نفله کاری و شکارکشی نیروهای حافظ محیط زیست را حساس می کند.

گلوله زنی/ گلنگدنی/ تک لول/ خزانه ثابت




گلوله زنی/اهرمی/تک لول/خزانه لوله ای




ساچمه زنی/کمرشکن/تک لول/چخماقی




ساچمه زنی/کمرشکن/دولول روی هم/کوسه




ساچمه زنی/کمرشکن/ دولول کنار هم/کوسه





ساچمه زنی/دستکش/تک لول/خزانه لوله ای




ساچمه زنی / نیمه خودکار / تک لول / خزانه لوله ای




ساچمه زنی / کمرشکن / سه لول / کوسه




فشنگ گلوله زنی

فشنگ ساچمه زنی در انواع مختلف




طول پوکه در فشنگ های ساچمه زنی قبل و بعد از شلیک

SIMONOV - SKS

تاریخچه تفنگ سیمونوف

این سلاح توسط طراح معروف روسی ، یعنی آقای Simonov ساخته شد که سلاح سبک avs-36 و سلاح ضد تانک ptrs نیز از کارهای او میباشد.

SKS به معنای Samozaryadnyj Karabin Simonov ( سلاح نیمه اتوماتیک کارابین سیمونوف) میباشد.

اولین نمونه این سلاح در سال 1945 ساخته و در خطوط مقدم جبهه بر علیه آلمانها آزمایش شد. در سال 1949 ارتش شوروی این سلاح را رسما ارتقا داده و با نام sks goda ارائه کرد. با ورود سلاح ak-47 و aks به صحنه های جنگ ، به تدریج کاربرد سلاح sks محدود شده و پس از اندکی از خدمت خارج شد . البته همانند سایر سلاحههای ساخت شوروی ، جواز ساخت این سلاح به بسیاری از کشورهای هم پیمان شوروی مثل چین ، یوگسلاوی ، آلبانی و آلمان شرقی صادر شده که البته انواع ساخته شده در این کشورها دارای تفاوتهای جزئی با مدل پایه می باشند .

از جمله این تفاوتها سرنیزه ، شعله پوش و قسمتهای جزئی دیگر است .گفته می شود برخی واحدهای ارتش شوروی تا سالهای پایانی دهه 80 میلادی از این سلاح استفاده میکردند.همچنین می توان تعداد زیادی از این سلاح را در مراسم رژه و تشریفات نیروهای روسی دید. نمونه های ورزشی و شکاری این سلاح نیز ساخته شدهاند و دارای متعلقات فراوانی از جمله قنداق ، دوپایه ، دوربین و دستگاه نشانه روی در اندازه های متفاوت هستند.

مشخصات تفنگ سیمونوف

این سلاح در کل از سیستم گلنگدن مسلح شونده با گاز باروت استفاده می کند. پیستون گاز آن از نوع اصطلاح کورس کوتاه می باشد.تغذیه این سلاح بوسیله شانه فشنگهای 10 تیری صورت میگیرد.

این سلاح فاقد سوزن آتش است و عمل ضربه زدن به چاشنی توسط چخماق انجام میشود.قنداق این سلاح از جنس چوب است.دستگاه نشانه روی آن در جلو از نوع تیغه ای و در عقب از نوع تنظیم شونده میباشد و در مدلهای نظامی سرنیزه در جای خود ثابت است و در مواقع عدم کاربرد در زیرلوله جمع میشود.

این سلاح در مجموع نسبت به ak-47 از دقت و قدرت بیشتری برخوردار است ولی برای بکار بردن در میادین جنگ امروزی مناسب نمی باشد.دلیل این امر ظرفیت کم فشنگ برداری و نداشتن قابلیت شلیک در حالت رگبار است.

مختصات فنی تفنگ سیمونوف

کالیبر : 39 *62/7 میلیمتری

مکانیزم : فشار غیر مستقیم گاز باروت و گلنگدن دندانه دار

طول سلاح : 2/102 سانتیمتر

طول لوله : 52 سانتیمتر

وزن سلاح خالی : 86/3 کیلو گرم

ظرفیت خشاب : 10 تیر

کارابین ام یک Carabin M 1

کارابین ام یک Carabine M 1

تاریخچه

ارتش آمریکا در سال 1938 بدنبال سلاحی می گشت تا آنرا جایگزین سلاحهای کمری نیروهای پشت خط مقدم جبهه ها کند . دلیل این تصمیم برد بیشتر ، عملکرد ساده تر ، آموزش آسانتر و دقت بیشتر سلاح مورد نظر نسبت به سلاحهای کمری کالیبر 45 بود.این طرح برای مدت کوتاهی به فراموشی سپرده شد ،تا اینکه در سال 1940 دوباره بر سر زبانها افتاد.

پس از چند ماه بحث و جدل بر سر کالیبر این سلاح ، کالیبر 30/0 اینچ مناسب این سلاح تشخیص داده شد. البته فشنگهای کالیبر 30/0 مورد نظر برای این سلاح ، ضعیف تر از فشنگهای کالیبر 30/0 استاندارد آن زمان ارتش آمریکا بودند.خشاب و گلوله های مورد نظر توسط کارخانه وینچستر طراحی و ساخته شد.پوکه فشنگ مذکور فاقد گلو و دارای یک مرمی نوک گرد بود.وزن این مرمی 1/7 گرم بود.سرعت دهانه سلاح در بهترین حالت ،معادل 570 متر بر ثانیه اندازه گیری شد.انرژی گلوله دو برابر انرژی گلوله های کالیبر 45 بود ولی کماکان از 3/1 انرژی گلوله های کالیبر 30/0 استاندارد تجاوز نمی کرد.انرژی نسبتا کم دهانه و سر گرد بودن مرمی ، برد مفید سلاح را به 200 متر محدود کرده بود البته این برد کماکان بسیار بیشتر از برد کلت 45 بود.

این سلاح را یکی از مهندسین شرکت وینچستر بنام (دیوید کاربین ویلیامز ) طراحی کرده و اولین گروه از کارابین در ماه جولای سال 1942 به ارتش آمریکا تحویل داده شد.البته این سلاح در چندین کارخانه دیگر همچون جنرال موتورز ، آی بی ام ،کیو اچ ام ،نیز تولید شد.بین سالهای 1942 تا 1945 بیش از شش میلیون قبضه از این سلاح تولید شد.البته از سال 1944 تنها دو کارخانه وینچستر و اینلند به تولید این سلاح مشغول بودند.کارابین ام یک نه تنها در خطوط مقدم جنگ جهانی دوم بلکه در جنگ کره و جنگ ویتنام نیز بکار گرفته شد.

مشخصات

کشورهای آلمان غربی ، فرانسه و چند کشور آسیای جنوب شرقی این کارابین را بکار برده اند.لازم بذکر است هم اکنون چند کارخانه کوچک اسلحه سازی در آمریکا به تولید این سلاح مشغول هستند.در کل کارابین ام یک یک سلاح جمع و جور و خوش دست بود.وزن و طول کم ، آنرا مناسب جنگهای خیابانی و چریکی کرده بود.گلنگدن این سلاح با فشار غیر مستقیم گاز باروت عمل می کند.پیستون گاز آن از نوع کورس کوتاه بود و سیلندر آن در قسمت زیرین لوله سلاح قرار گرفته .طول کورس این پیستون معادل 8 میلیمتر است.گلنگدن این سلاح از نوع چرخشی بوده و دارای 2 زبانه میباشد که درون بدنه سلاح گیر کرده و گلنگدن را قفل می کنند.ضامن سلاح در جلو حافظ ماشه قرار گرفته .مکانیزم نشانه روی سلاح کارابین ام یک در عقب از نوع طبلکی است و از فاصله 150 تا 300 متر درجه بندی شده.تمامی کارابینهای ام یک جنگ جهانی به زائده نصب سرنیزه و بند مخصوص دارای جا خشابی مجهز بوده اند.

مختصات

کالیبر : 30/0 اینچ (33*62/7 میلیمتر )

مکانیزم مسلح شدن : فشار غیر مستقیم و گلنگدن چرخشی

طول سلاح : 4/90 سانتیمتر

طول لوله : 8/45 سانتیمتر

وزن بدون خشاب : 36/2 کیلوگرم

ظرفیت خشاب : 15 و 30 فشنگی

M - 1 Garand

در اواخر جنگ جهانی اول شخصی بنام آقای John C.Garand دست به طراحی یک سلاح نیمه اتوماتیک زد.نمونه اولیه سلاحهای ساخته شده ایشان دارای گلنگدن مخصوصی بود که با استقبال خوبی مواجه نشد. آقای John C.Garand برای نمونه های بعدی سیستم گلنگدن با عملکرد توسط فشار گاز باروت را در نظر گرفت و ساخت و آزمایش کرد.این سلاح در سال 1932 به ارتش آمریکا تحویل داده شد و با استقبال سران ارتش مواجه گردید.در سال 1939 آقای John C.Garand یک دریچه گاز مخصوص برای این سلاح طراحی کرد که باعث بالا رفتن اطمینان آن شد.

تولید جنگ افزار ام یک ، پس از جنگ جهانی دوم متوقف شد ولی تعداد زیادی از آن به کشورهای دیگر مثل دانمارک و ایتالیا صادر شد.با شروع جنگ کره در سال 1952 تولید این سلاح توسط کارخانه Springfield از سر گرفته شد و تا سال 1955 ادامه پیدا کرد.با معرفی سلاح M14 با کالیبر(51 * 62/7 م م) سلاح M 1 مجددا کنار گذاشته شد.البته تعداد کمی از این سلاح حتی در زمان جنگ ویتنام استفاده شد ولی کاربرد اصلی آن بعد از خروج از خدمت ، عمدتا مقاصد آموزشی داشت.هنوز میتوان تعداد کمی از این سلاح را در مراسم تشریفاتی و رژه نیروهای مسلح آمریکا مشاهد کرد.

مشخصات اسلحه نیمه اتوماتیک ام - 1

اسلحه M 1 تفنگی است نیمه اتوماتیک که با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می شود و با شانه فشنگ 8 تیری از بالا تغذیه می شود.گونه های اولیه آن با عمل عقب نشینی لوله پس از شلیک مسلح می شدند که این سیستم ،نا مطمئن تشخیص داده شد.با پر شدن سیلندر از گاز باروت ،پیستون به عقب هل داده میشود و اهرم مسلح کننده که در سمت راست خود قرار دارد را با گلنگدن درگیر کرده و باعث چرخش گلنگدن میشود و فشنگ جدید را در جان لوله قرار میدهد.

سیستم تغذیه اسلحه M 1 را میتوان تنها ضعف فنی آن دانست چرا که ظرفیت شانه های فشنگ آن تنها 8 تیر میباشد و برای فشنگ گذاری مجدد می بایستی صبر کرد تا تمامی فشنگهای قبلی شلیک شود.

سلاحهای M 1 همگی دارای قنداق چوبی هستند ، دستگاه نشانه روی در آن در قسمت جلو دارای مگسک و در قسمت عقب دارای یک شکاف V شکل میباشد. اسلحه M 1 را کمی سنگین ولی فوق العاده دقیق و قدرتمند وصف کرده اند.

مختصات فنی اسلحه نیمه اتوماتیک ام - 1

کالیبر : 63 * 62/7 میلیمتر

طول : 3/110 سانتیمتر

طول لوله : 61 سانتیمتر

وزن : 320/4 کیلوگرم

مکانیزم مسلح شدن : فشار غیر مستقیم و گلنگدن چرخشی

شانه خشاب : 8 فشنگی

تفنگ تک تیر انداز

نمونه قنداق تاشوی مدل اس وی دی ( سمینوف یا دراگانف )

محصول جدید از تولیدات شرکت ایزماش روسیه

در جنگ تحمیلی هشت ساله این تفنگ خوب و خوش دست و قابل اعتماد توسط رزمندگان کشورمان مورد استفاده قرار می گرفته و هم اینک نیز قابل اعتماد ترین تفنگ تک تیر انداز نیروهای مسلح کشورمان می باشد.